pa-amoy

pagkagaling ko ng opis kanina i smelled something as i opened the door of our apartment. something sweet. amoy bulaklak. inamoy ko yung tanim kong kamatis na malapit dun. hde naman. tapos inamoy ko pati yung lupa. hde rin. muntik ko ng amuyin yung mga sapatos. impossible na kako. then i remembered my lola. dinalaw ako ni lola. binalikan ko ulit yung amoy kaso wala na.

aiza: ate nagparamdam na ba sayo si lola?
ako: oo kanina. amoy bulaklak. pero saglit lang.
aiza: may butterfly kasi kanina.
aiza: baka nagmamadali si lola kasi pupunta pa sha dubai.
ako: haha oo nga :)

hanggang ngayon naiiyak pa rin ako kapag naalala ko si lola. nung kausap ko nanay ko sa skype gusto kong umiyak. she was telling me na pagdating nila sa bahay mainit pa si lola. para lang daw natutulog. considering that she was already dead for 8hrs na yata. sabi ni mamu hinintay daw talaga sila. tapos miya-miya daw bigla na sha lumamig. sa iba siguro nakakatakot yung ganitong eksena pero i wish i was there to touch my lola for the last time. gustung-gusto ko kasing hinahawakan yung malambot at kulubot niyang balat.

nabanggit ko sa aking previous entry na nahihirapan akong matulog. this past few nights nakakatulog nako ng maayos at kahit walang music. dim light na lang nakabukas. i asked lola kasi na bantayan niya ko sa pagtulog ko para naman makatulog ako ng maayos.

i will miss you lola....

i will really miss you ;(