---------
Kelan
lang nung huli akong nagpost. Oo mga 20 years ago. At nandito na naman ako sa
lupain ni Hello Kitty. Nasa harap ng aking work station habang gumigiling
sa saliw ng "BOOM PANES".
April 29, 2014 Martes - Umuulan. Walang weyting sheyd sa bus stop. 30Kg luggage plus 10Kg hand carry. Dalawang tao, isang payong. Konting kembot na lang from bus stop ulit to train station. Kaso sadyang mapagbiro ang panahon. "heto akoowoohoo, basang-basa sa ulaaaaan..."
Dahil maaga kami ni Ate Joy nagcheck-in, pinalampas ni kind girl ang excess baggage naming 1.4Kg. Kaso need namin itong ilipat sa hand carry pagdating ng Gold Coast. Carry na namin yun. Ang masakit lang dahil siguro budget airline e nasa dulo ng walang hanggan ang gate namin. Yung 10Kg kong carry-on luggage e parang naging 50Kg.
First time kong bumyahe sa isang 9hr flight. Ang pinakamatagal ko na kasi e 4hrs (tokyo-manila). Excited kong pinili yung upuan malapit sa restroom. Bukod sa madalas may dumadaan sa tabi ko (isle side) e isa pang disadvantage ay naririnig ko ang kada-flush ng toilet.
April 30, 2014 Miyerkules - Good morning Australia! Hello Gold Coast!
April 29, 2014 Martes - Umuulan. Walang weyting sheyd sa bus stop. 30Kg luggage plus 10Kg hand carry. Dalawang tao, isang payong. Konting kembot na lang from bus stop ulit to train station. Kaso sadyang mapagbiro ang panahon. "heto akoowoohoo, basang-basa sa ulaaaaan..."
Dahil maaga kami ni Ate Joy nagcheck-in, pinalampas ni kind girl ang excess baggage naming 1.4Kg. Kaso need namin itong ilipat sa hand carry pagdating ng Gold Coast. Carry na namin yun. Ang masakit lang dahil siguro budget airline e nasa dulo ng walang hanggan ang gate namin. Yung 10Kg kong carry-on luggage e parang naging 50Kg.
First time kong bumyahe sa isang 9hr flight. Ang pinakamatagal ko na kasi e 4hrs (tokyo-manila). Excited kong pinili yung upuan malapit sa restroom. Bukod sa madalas may dumadaan sa tabi ko (isle side) e isa pang disadvantage ay naririnig ko ang kada-flush ng toilet.
April 30, 2014 Miyerkules - Good morning Australia! Hello Gold Coast!
Another
2 and a half hour flight from Gold Coast to Melbourne.
Kinda
mahaba ang pila sa immigration pero wala naman naging problem.
Suaveng-suave. Kaso nagmamadali kami kasi nadelay yung paglapag ng plane
and we have to hurry because we had to catch our gold coast to melbourne
flight. Buti na lang pagdating sa customs di na pinabuklat yung gamit namin. We
were able to move the excess baggage so a-ok kami pagdating sa check-in.
11:30am
- Hello Melbourne! Kaso sa layo nung place pinagpick-upan samin sa airport e
feeling ko 100Kg yung dala-dala kong gamit.
After
4 months nagkita na ulit kami ni Miko! Babyng-baby pa siya nung huli ko
siyang nakita. Ngayon e isa ng napakalikot na bata.
 |
| At Brighton Beach |
 |
| Try mong malula anak. Kahit konti lang. At Eureka Skydeck88. |
 |
| Flinders Street Station at the back. |
 |
| Bringing Disney in Oz |
Ang
weird lang ng panahon sa Melb. It's already autumn so medyo malamig na. Unlike
dito sa Japan pag sinabi mong malamig e malamig. Mainit kung mainit.
Sa
Melb ko na-experience yung 4 seasons in 1 day.
Tamang
lamig na parang spring tapos biglang aaraw na parang summer. Then kukulimlim
and giginaw na parang autumn with matching ulan tapos lalamig na ng sobra
na para naming winter. Kalerkey! Pero sabi nila sa Melb lang yun. At ang
diversity ng lahi/races amazing! Dito sa Japan maraming Hapon at outnumbered
kaming mga foreigners.
Pagdating
ko ng Werribee diko makita kung asan ang mga Australians kasi iba-iba talaga
ang mga lahi na nakikita ko. From Chinese, Indians, Pinoy, etc.
At
dito sa Japan feeling ko best in english ako dahil hindi ganun karami ang
marunong magsalita ng english. English carabao ok na. Kaso pagdating ng
Australia muntik nakong mag-nosebleed plus internal hemorrhage. Jusmio
accent pa lang gusto ko ng himatayin.
Since Miko was sick we opted to stay at the house most of the times lalo at nag-uulan. Eto yung bakasyon na kahit hindi kami masyadong pumapasyal masayang-masaya ako kasi kasama ko yung mag-ama ko. I was a mum again for 1 week.
Mejo nahirapan ako sa coins ng Australia. The lowest denomination is 5 cents. Dito naman ang coins e 100, 50, 10, 5 and 1 yen. Tapos anlalaki ng sizes and it doesn't mean malaki yung size malaki yung value. Instead of giving 105 AUD sa cashier, ang binigay ko e 100 dollars and 20 cents. I thought I gave him 120 dollars. Natanga lang.
May 6, 2014 Tuesday - Ang bilis ng araw. Ayos na yung maleta ko. Our flight back to Japan was 11pm and I was saying my goodbyes to my mag-ama by 8pm.
Since Miko was sick we opted to stay at the house most of the times lalo at nag-uulan. Eto yung bakasyon na kahit hindi kami masyadong pumapasyal masayang-masaya ako kasi kasama ko yung mag-ama ko. I was a mum again for 1 week.
Mejo nahirapan ako sa coins ng Australia. The lowest denomination is 5 cents. Dito naman ang coins e 100, 50, 10, 5 and 1 yen. Tapos anlalaki ng sizes and it doesn't mean malaki yung size malaki yung value. Instead of giving 105 AUD sa cashier, ang binigay ko e 100 dollars and 20 cents. I thought I gave him 120 dollars. Natanga lang.
May 6, 2014 Tuesday - Ang bilis ng araw. Ayos na yung maleta ko. Our flight back to Japan was 11pm and I was saying my goodbyes to my mag-ama by 8pm.
Parang
panaginip lang ang lahat. 9am kinabukasan pa ang flight nila Basuraman and
Miko.
Pagdating namin ng Melbourne airport ang haba na ng pila sa check-in
counter. We had no roblem again with our check-in luggage kaso around 10Kg
na naman carry-on luggage ko. Kaso pagdating sa screening area nakulimbat
ang aking facial wash. Goodbye $11! Akala ko kasi inilagay ni Ate Joy sa
check-in luggage namin.
Tapos
nakakairita pa yung isang staff. Chika kasi ng chika so hindi ko muna
ipinasok yung gamit ko sa machine kasi dito sa Japan sila yung magpapasok.
E di pagbalik niya kinda humaba pila. Sabihan ba naman ako na "What
are you waiting for? An invitation?" What a dickhead!
Delayed ang flight ng 1 hr. Jusmio marimar. Wish ko lang umabot pa kami ni Ate Joy sa office. May pasok na kasi ng May 7 and gusto ko sana makapasok sa hapon kasi tinitipid ko yung leaves ko.
May 7, 2014 Wednesday – Hello ulit Japan. Time check: 9am na kami nakalabas ng plane.
Delayed ang flight ng 1 hr. Jusmio marimar. Wish ko lang umabot pa kami ni Ate Joy sa office. May pasok na kasi ng May 7 and gusto ko sana makapasok sa hapon kasi tinitipid ko yung leaves ko.
May 7, 2014 Wednesday – Hello ulit Japan. Time check: 9am na kami nakalabas ng plane.
As
usual dahil budget airline nasa dulo ng walang hanggan ang gate namin. We're
almost running dahil nga need namin maabutan ang train. Pagod ka sa byahe
tapos may 10Kg kang carry-on luggage na bitbit habang tumatakbo. Kahit anlapit
lang ng bahay sa train station e nakuha naming mag-taxi. Kasi 12nn na kami
nakadating ng train station.
Pagdating
ng bahay walang ligo-ligo. Toothbrush, hilamos, palit ng t-shirt at sapatos,
kuha ng bag kung nasaan ang ID sabay alis sakay ng bisikleta papunta ng
office. 12:30pm nasa office na kami. 12:45 ang tapos ng lunch break.
Diko maintindihan yung nararamdaman ko yung time na yun. Dahil sa pagod at antok. Para akong nilalagnat na bigla na lang babagsak. Tapos meron pa kaming meeting.
More than a week na rin mula ng bumalik ako dito.
Diko maintindihan yung nararamdaman ko yung time na yun. Dahil sa pagod at antok. Para akong nilalagnat na bigla na lang babagsak. Tapos meron pa kaming meeting.
More than a week na rin mula ng bumalik ako dito.
Sa
ngayon mejo matatagalan kung kelan ulit kami magkikita nila Miko at
Basuraman. Konting tiis pa. Dahil sa susunod na pagkikita namin alam ko
hindi na kami mula maghihiwalay tatlo. ^_^
