Miko Turns 2!

I know I know... Anong petsa na. February 2015 na pero yung post ko e pang September 2014. Ang motto ko kasi sa buhay e "Better late than latererererererer."

September 10 ang birthday ni Miko pero ginanap ang party nung September 13 (Saturday). Nakakalungkot mang isipin na pareho kaming wala sa Pinas ni Basuraman for Miko's second birthday e ganun talaga. Sacrifices. Anyways Basuraman and I decided that it will just be a smiple party. As in stapegi with flayd shiken na handa lang. Plus cake and konting balloons. Gustung-gusto kasi ni Miko ang cake. Tapos tawagin ang mga streetchildren. Parang feeding program lang. Choz! Pero seriously speaking ganun lang naman ang gusto naming handa para kay Miko. Simple pero alam naming mage-enjoy ng husto ang anak namin. Madali lang naman kasi paligayahin ang bata.

Came Saturday. Nagpost ng pictures ang ate ni Basuraman ng setup ng birthday party ni Miko. May malaking tarpaulin. May catering. May magandang cake bukod sa cupcakes na binake ng Ate Liz para kay Miko. Bigla kong kinuha yung calculator ko para mag-compute. Tapos message kagad kay Basuraman. Sobrang nagandahan ako sa setup and kinda nag-worry lang ng konti kasi parang hindi kasya yung pinadala namin for Miko's party. Anyways I'm very thankful and super happy sa family ni Basuraman for everything (time, effort, etc.) para maging masaya at successful ang party ni Miko. Kitang-kita naman sa pictures na ansaya-saya ng anak ko.

Sugar Overload!

Miko with Ate Leng, her kumare Jillian and Ninang Elotte ^_^

Estimating her bisitas. Estimate talaga!

Pakihanap ang gangster kong anak.

With Alisa. Ang nag-iisa niyang pinsan sa side namin.

Our latest family pic.

Sa third birthday ni Miko mas konti ang handa and mas konti ang bisita. Pero magkakasama na kaming tatlo ^_^ Aja!

Let go and let God.

Hi! I underwent cryonics kasi and ngayon lang ako nagising. Chos! Ang busy ng buhay. Masarap kumain ng gulay. Pwera sa okra at saluyot.

2015 na pero andami kong posts (mga dalawa) na pang-2014 na nasa isip ko pa rin ngayon. Kailan ko sila maipo-post? Bahala na sa catwoman.

Bago pako saniban ng espiritu ng katamaran e let me tell you what I've learnt nung nagsimba ako sa Tokorozawa Church nung Linggo (2/8). ^_^

First time namin umattend sa Tokorozawa Catholic Church. After naming nagsimba sa Kiyose Catholic Church nung first sunday e may pinay na nag-invite samin na umattend naman sa Tokorozawa. Malapit lang daw sa Kotesashi Station. Madali lang hanapin. Sabi ni Ateng.

Luckily may nakasabay kaming kakilala na pupunta rin sa church na yun. Kasi para samin hindi siya madali hanapin. Kung nagkataong wala kaming nakitang kakilala malamang sa alamang e umuwi na lang kami ni Madam. Anyways ang ganda nung church. At ang ganda ng homily ni Father. Eventhough I'm having a hard time understanding his english I think I was able to get what he was trying to say to us.

Always wear the "glasses (like reading glasses) of happiness". Because when you see happiness, you become happy. When you see doom, you are doomed. Even when we are suffering let's always wear the glasses of happiness. Alam ko mahirap makakita ng kaligayahan sa paghihirap pero subukan pa rin natin. ^_^

We have many questions in life that we do not know the answers. Even Father has questions. Learn to let go and free yourselves from thinking too much because of these questions.

Let go and let God. Do your best then let go and let God do the rest. Ako kasi yung tipo ng tao na sobrang mag-isip na madalas naapektuhan na yung kalusugan ko. Isip dito isip doon. Plano dito plano doon. Worry dito worry doon. Dati yun. Ngayon nabawasan na ng konti. Mga 10 milligrams. Pause. Take a deep breath. Pray and lift everything to God.

Naisip ko lang kasi baka may isang nilalang na maligaw sa blog ko and makatulong ang entry na itwu para sa mga katanungan niya sa kanyang buhay. Para sa'yo ito kid!

TGIF! And advance Happy Puso!