Napansin ko na regular na talaga ang likot ni Pippa. Pero hindi ko na binibilang yung galaw niya. Sabi rin kasi ni Ms. K (the student midwife) na iba-iba kasi ang case ng pagbubuntis ng mga babae. Kaya hindi na nila ginagawa yung kick counter. By this time mararamdaman mo naman na kung ano yung 'pattern' ng movements ni bibi. And sabi niya, if I think there is something odd tumawag kaagad ako sa Women's Assessment Center ng WCH. Hindi daw maganda na maghintay pa ng matagal bago magpa-check-up kasi may mga cases na yung delay na yun pedeng ikapahamak ni bibi.
Tinanong namin yung friend naming Japansese na midiwfe sa Musashino Red Cross Hospital kung paano ko ba makukuha yung birthing records ko sa hospital nung pinanganak ko si Miko. Need kasi ng doctors dito yun para malaman nila kung paano ako manganganak. Ni-refer niya ako sa Emergency Assistance Japan. Bale nagke-cater siya sa overseas persons na nangangailang ng service sa hospitals na nasa Japan. Nabanggit din pala ni J-friend na by 'medical law' sa Japan e a hospital can keep the records for 5 years from her/his last visit sa hospital. E 7 years na ang nakakaraan noong nanganak ako kay Miko. Though hindi rin naman alam ni J-friend kung wala na ba yung records ko kasi wala naman siya access. Nakausap rin ni friend yung chief/head na may hawak ng records and sa tagal niya daw niya dun as chief e never pa siya naka-encounter na may nagrequest ng records from overseas.
Nag-enquire na pala ako sa EAJ (Emergency Assistance Japan) regarding sa documents na kailangan ko noong nanganak ako. Sumagot naman ang EAJ after 2 days yata and nag-inform sila na kailangan ko makipag-communicate sa hospital directly kasi third party sila and hindi sila naghahandle ng ganung case. Grateful naman ako sa response nila and nagbigay pa sila ng advise kung ano ang pede kong gawin. At this point nagdecide na kami ni Basuraman na sabihin sa WCH na hindi ko makukuha yung records ko sa Japan which means na automatic C-Section na ako.
Konti na lang na gamit ang need na bilhin na gamit ni bibi. Kinoconsider ko rin pala na gumamit ng cloth diapers. Meron kasing nagregalo kay Miko noon ng cloth diapers pero hindi naman namin nagamit kasi nung ginamit namin one time, nababad yung likod ni Miko sa wiwi. Mali ko naman hindi ako nagresearch bago namin subukan yung cloth diapers. Sa dami ng basura ngayon sa mundo e ayaw na sana namin dumagdag pa. Sa ganito man lang masimulan namin.
Araw-araw naming dinadalangin na maging malusog at safe ka Pippa. Kahit si Ate Miko mo gabi-gabi nagdarasal para sa'yo. Lagi niyang sinasabi sa akin na sana huwag matulad si bibi gurl sa kanya na maagang ipinanganak. Mahal na mahal ka namin bunso! Mwah mwah tsup tsup!!!
Tinanong namin yung friend naming Japansese na midiwfe sa Musashino Red Cross Hospital kung paano ko ba makukuha yung birthing records ko sa hospital nung pinanganak ko si Miko. Need kasi ng doctors dito yun para malaman nila kung paano ako manganganak. Ni-refer niya ako sa Emergency Assistance Japan. Bale nagke-cater siya sa overseas persons na nangangailang ng service sa hospitals na nasa Japan. Nabanggit din pala ni J-friend na by 'medical law' sa Japan e a hospital can keep the records for 5 years from her/his last visit sa hospital. E 7 years na ang nakakaraan noong nanganak ako kay Miko. Though hindi rin naman alam ni J-friend kung wala na ba yung records ko kasi wala naman siya access. Nakausap rin ni friend yung chief/head na may hawak ng records and sa tagal niya daw niya dun as chief e never pa siya naka-encounter na may nagrequest ng records from overseas.
Nag-enquire na pala ako sa EAJ (Emergency Assistance Japan) regarding sa documents na kailangan ko noong nanganak ako. Sumagot naman ang EAJ after 2 days yata and nag-inform sila na kailangan ko makipag-communicate sa hospital directly kasi third party sila and hindi sila naghahandle ng ganung case. Grateful naman ako sa response nila and nagbigay pa sila ng advise kung ano ang pede kong gawin. At this point nagdecide na kami ni Basuraman na sabihin sa WCH na hindi ko makukuha yung records ko sa Japan which means na automatic C-Section na ako.
Konti na lang na gamit ang need na bilhin na gamit ni bibi. Kinoconsider ko rin pala na gumamit ng cloth diapers. Meron kasing nagregalo kay Miko noon ng cloth diapers pero hindi naman namin nagamit kasi nung ginamit namin one time, nababad yung likod ni Miko sa wiwi. Mali ko naman hindi ako nagresearch bago namin subukan yung cloth diapers. Sa dami ng basura ngayon sa mundo e ayaw na sana namin dumagdag pa. Sa ganito man lang masimulan namin.
Araw-araw naming dinadalangin na maging malusog at safe ka Pippa. Kahit si Ate Miko mo gabi-gabi nagdarasal para sa'yo. Lagi niyang sinasabi sa akin na sana huwag matulad si bibi gurl sa kanya na maagang ipinanganak. Mahal na mahal ka namin bunso! Mwah mwah tsup tsup!!!
No comments:
Post a Comment